Zabawy z krajów byłego ZSRR

Gra turkmeńska "Аксак tayk " (kulawa kura)

Grający dzielą się na zespoły po 3 osoby i staja wzdłuż linii startu. Dzieci stojące w trójce  po bokach chwytają się za obie dłonie (jak do tańca) a dziecko stojące w środku kładzie lewą nogę na ich złączone ręce, a swoje ręce na ich ramiona. Na sygnał każda trójka na pięciu nogach biegnie do mety, która znajduje się 20 metrów od startu. Wygrywa oczywiście pierwsza.

liczba uczestników: podzielna przez 3 (przynajmniej 6)

wiek dzieci: od 7 lat

potrzebne: przestrzeń

Gra litewska "Kwinta"

 Na ziemi lub asfalcie, kreślimy duży kwadrat (niech ma około 8 na 8 metrów) a w jego środku rysujemy koło - o średnicy- 1,5 m

Jedno z dzieci wchodzi do środka. Ono jest tytułową Kwintą. Reszta zajmuje rogi kwadratu i zaczyna rzucać piłkę do siebie i stara się trafić w Kwintę, która stara się uchronić od piłki ale nie może wyjść ze swojego koła. Kto trafi w Kwintę zajmuje jego miejsce.

liczba uczestników: 5

wiek dzieci: od 7 lat

potrzebne: przestrzeń, piłka, kreda lub kij do zaznaczenia kwadratu i koła

Gra tadżycka "Сафед-чубак"

Dzieci dzielimy na dwie drużyny : zieloną i czerwoną a każdemu uczestnikowi przydzielamy jego numer. Następnie wszyscy zbierają gałązki i malują je na kolor grupy do której należą. Każde dziecko zaznacza na patyku swój numer. Potem  zespoły  staja w szeregu,wymieszani, tak by naprzemiennie stali gracze obu drużyn: zieloni obok czerwonych. Odległość między graczami  powinna wynosić- 1-1.5 metra. Każdy z graczy  trzyma swój patyk. 

Na początku gry stojące w szeregu dzieci zmieniają się z sąsiadami na  kije. Na sygnał wszyscy powinni rzucać patyki  jak najdalej. Na drugi sygnał biegną za patykami. Każdy musi odnaleźć i odebrać swój kij (który rzucił sąsiad). Jeśli napotkamy na drodze cudze kije (należący do drugiej drużyny), możemy rzucać je dalej.

Wygrywa zespół, który wcześniej wróci na linie startu miejsca ze swoimi pałeczkami.

liczba uczestników: przynajmniej 6

wiek dzieci: od 7 lat

potrzebne: przestrzeń, gałązki, farba, pędzle

Gra ormiańska «Берд» (twierdza)

Gra rozgrywana jest przez dwa zespoły składające się z przynajmniej sześciu osób.

Jedną grupę tworzą napastnicy, druga to obrońcy twierdzy którą jest jakiś duży obiekt, znajdujący się w centrum przestrzeni  np. kamień albo materac. 

Zabawa rozpoczyna się sygnału, może to być dźwięk gwizdka albo bębenka  Napastnicy starają się zdobyć twierdzę. Twierdza jest podjęta, jeżeli atakujący stanął na niej stopami i dotknął jej dłonią.  Podczas takiego ataku zespół napastników zdobywa punkt. Obrońcy strzegący zamku, starają się do tego nie dopuścić: jeżeli dotkną jakiegoś napastnika odpada on z gry. Ale atakujący mogą wziąć obrońców do niewoli. W tym celu starają się zwabić obrońcę na jakąś odległość od twierdzy, a następnie przebiec miedzy zwabionym a twierdzą.  Za każde dotknięcie twierdzy i za każdego jeńca napastnicy otrzymują jeden punkt. Obrońcy zbierają punkty za swoich ubitych. 

Zwycięzcą jest drużyna, która pierwsza zbierze 5 punktów.

liczba uczestników: przynajmniej 12

wiek dzieci: od 8 lat

potrzebne: przestrzeń, materac lub inny duży przedmiot mogący robić za "twierdzę"

Gra łotewska "Bălteni"

W grę można się bawić w lecie na łące. Wszyscy gracze, z wyjątkiem jednego zwanego miotaczem, leżą w kręgu  głowami do siebie, twarzą do ziemi. W pewnym momencie prowadzący rzuca gdzieś w trawę lub krzaki Bălteni - ociosany, wcześniej oznaczony kijek. Wówczas pozostali gracze muszą jak najszybciej wstać i odnaleźć Balteni. Kto znalazł jako pierwszy jest kolejnym "miotaczem".

liczba uczestników: przynajmniej 6

wiek dzieci: od 5 lat

potrzebne: polana, kijek

Gra ukraińska "Аисты" (Bociany)

Dzieci stają się bocianami i tworzą wspólne koło. Każdy bocian, oprócz jednego, musi zbudować swoje gniazdo (czyli narysować okrąg o średnicy około 1 m). Bocian ktory nie ma gniazda staje na środku i jest ptasim królem. Na jego "kle kle kle" zaczyna się gra. Wszystkie bociany podnoszą prawą nogę i wybierają sobie jakieś nowe gniazdo (nie może być ono położone  po bokach tego, które zajmowały). Dostają się do niego skacząc na jednej nodze. Gdy w jednym gnieździe będą dwa bociany, oba musza wyskoczyć po za koło i jeden udaje się w prawo, drugi w lewo. Reszta w tym czasie odpoczywa na swoich miejscach i dopinguje ścigające się bociany, które okrążając cale koło na jednej nodze starając się dotrzeć do wolnego gniazdka przed drugim lokatorem. Kto dotrze jako drugi zostaje królem bocianów i gra zaczyna się od nowa.

liczba uczestników: od 8

wiek dzieci: od 5 lat

potrzebne: przestrzeń, kijki lub kreda do oznaczenia gniazd

Zabawy zebrałam od pedagogów z którymi mam tutaj kontakt; siostry Judyty i pani Nataszy
korzystałam z książki Б.П.Никитин "Развивающие игры"

a także ze stron: bajki tadżyckie, zabawy z Łotwy,